Şekersiz şeker bayramı :))

İstanbuldayım, bu bayram şekerlerim Adana 'da kaldı bir hevesle şeker toplamak için kapı zillerini çalan çocuklar gibiydim halbuki bir kaç gün önce
neşem heycanım keyfim hepsi yerindeydi...

belki şeker yerine harçlık alabilme umuda vardı içimde zile bastığım zaman. Ama içerden ayak sesleri tıkırtılar gelmesine rağmen kapı açan olmadı bu bayram... Kısmet.... Nasip....

Bu bayram avcumuzu yaladık :)  şekersiz şeker bayramına kaldık tatlandırıcılarla idare ediyoruz ama hiç biri yerini tutmuyor... gerçektende nerde o eski bayramlar kırmızı rugan ayakkabımla kenarları fırfır dantelli beyaz çoraplarımı giydiğim çocukluğumun bayramları bir daha gelir mi o günler. boyumun yetmediği kadar yüksek yerlerde dururmu içi dolu şekerlik :) yok artık boyum heryere yetişiyor o eski yaramazlıklarında tadı yok muzur muzur hınzır hınzır iki dirhem bir çekirdek uslu uslu oturmalar o üçlü kocaman koltuğun tam ortasında neden kimden bahsedildiğini bilmediğin muhabbetlerin bitmesini beklemek sessizce sonra her bayram yine aynı hikayeleri dinlemek babamdan için için gülmek :)) her satırı her cümlesi aynı vugularla aynı şekilde her sene nasılda anlatabiliyor balllandıra ballandıra :)) bazen değişiyor tabii kişi sayısı yada paranın miktarı değişken değerler ama formül asla bozulmuyor keyifle dinliyor aynı kadro giriş gelişme ve sonucu ezbere bilmelerine rağmen :))

zenginin malı züğürdün çenesini yoruyor... kime göre züğürt , kime göre zengin bunlarda değişken muhabbete dinleyen kadroya göre muhabbeti tatlıdır babişkomun ifade gücü yüksektir. İyi bir dinleyici değildir yada ben işine gelenlerden bahsetmediğim için pek iyi bir dinleyici değildir ama kafasındaki anlatmayı iyi bilir... herkes baba olabilir ama sadece bitane babişko olur her zaman .

bunlar şaşırtıcı satırlar benim için normalde kuşak çatışmasının en kanlı olaylarını yaşarız babişkomla ama gurbette olmak bayram günü uzakta kalmak çok koyuyor insana

Acı kahve tadında bir yazı oldu bu seferki napalım yanına azıcık bitter çikolata koyup tad katarız ;)